User4GeoEnergy
Wykorzystanie energii geotermalnej w celach komunalnych (nieprzemysłowych) stanowi znaczny udział w ogólnym jej wykorzystaniu. W strefie klimatycznej, której dotyczy projekt (Europa Środkowa, Norwegia, Islandia), pokrycie potrzeb w zakresie ogrzewania i przygotowania ciepłej wody użytkowej przekracza zapotrzebowanie na energię elektryczną wykorzystywaną do oświetlenia, napędu sprzętu AGD i RTV.
System ciepłowniczy, jako grupę odbiorców, cechują pewne techniczne wymogi. W ich zakres wchodzi wymagana temperatura zasilania oraz wymagany strumień czynnika roboczego pośredniczącego w wymianie energii miedzy źródłem a odbiorcą. Temperatura czynnika powracającego do źródła zależna jest od charakterystyki odbiorcy i sposobu wykorzystania energii. Zbiór wymienionych parametrów (temperatura zasilania i powrotu oraz strumień czynnika roboczego) zazwyczaj uzależniony jest od warunków atmosferycznych.
Odpowiedni dobór ich wartości, zależnie od warunków atmosferycznych, nazywa się sterowaniem mocą dostarczoną. Jest to jedno z podstawowych zadań, którym sprostać musi źródło energii.
Główną ideą projektu jest dostosowanie charakterystyki geotermalnych systemów ciepłowniczych, tak by zredukować udział dodatkowych nośników wspomagających geotermię. Źródła wspomagające najczęściej wykorzystują energię konwencjonalną, co powoduje emisję zanieczyszczeń. Dodatkowo zwiększają one nakłady inwestycyjne i podnoszą koszty eksploatacyjne. Ilość wytworzonej przez źródła szczytowe energii można zredukować lub całkowicie wyeliminować dopasowując potrzeby odbiorcy do możliwości źródła. Wymaga to jednak ingerencji w jego instalację grzewczą. Jest to działanie, którego z reguły nie podejmują się przedsiębiorstwa dostarczające energii. Wiąże się to bowiem ze zmianami w tych częściach instalacji, które nie są własnością przedsiębiorstw dostarczających energię. Zdecydowanie łatwiej jest dopasować możliwości źródła energii do wymagań odbiorcy. Niestety niesie to ze sobą opisane wyżej, negatywne konsekwencje.
Obecnie dostępne i powszechnie stosowane technologie umożliwiają obniżenie wymaganej temperatury zasilania instalacji grzewczej poniżej 40°C (np. ogrzewanie wielkopowierzchniowe i nadmuchowe). Możliwe jest również obniżenie temperatury powrotu czynnika roboczego do poziomu 30°C, a nawet poniżej. Rozwój powierzchni wymiany ciepła i stosowanie innych działań sprzyjających obniżeniu wymagań odbiorcy może znacząco zredukować koszty dostawy energii i poprawić stan środowiska naturalnego. Obniżenie temperatury powrotu wody w instalacjach grzewczych znacznie redukcje zapotrzebowanie na wydobywaną wodę geotermalną, tym samym chroniąc jej zasoby. Ocena ilościowa tych działań jest przedmiotem niniejszego projektu. Prowadzone rozważania zmierzają do określenia czy zmiany w instalacjach odbiorcy mogą przynieść wymierne korzyści ekonomiczne, energetyczne i środowiskowe.